Tíund

Old Norse Dictionary - tíund

Betydningen af oldnorske ordet "tíund"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet tíund kan betyde:tíund

tíund
f. the ‘tenth;’ kona má gefa tíund ór heiman-fylgju sinni, N. G. L. i. 153; tíundar gjöf, q. v.
tíund
II. as a law term, a tithe, Scot. teind, being the tenth part of the produce, K. Á. 96; for the introduction of the tíund by Bishop Gizur, in the year 1097, see Íb. ch. 10. For the Law on Tithe, Tíundar Lög, see D.I. i. 70 sqq. For Norway, see N. G. L. ii. 310. The tithe was divided into four parts,—between bishop, priest, church, and the poor, biskups-t., prests-t., kirkju-t., fátækra-t.: names of other tithes are, osta-t., sel-t., skipar-t., skreiðar-t., báta-t., kaupeyris-t., D. N., N. G. L.: other special names, leiðangrs-t., höfuð-t. (see p. 308, coL. 1), ávaxtar-t. (see p. 48), in meiri tíund, Grág. i. 202, K. Þ. K. 37 new Ed.; lög-tíund, skipti-t., heima-t.
tíund
COMPDS: tíundarfé, tíundargjald, tíundargjöf, tíundargörð, tíundarhald, tíundarheimta, tíundarlag, tíundarmál, tíundarreikningr, tíundarskipti, tíundarsókn, tíundarsök, tíundartími, tíundarvara, tíundarvirðr.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛏᛁᚢᚾᛏ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

f.
feminine.
L.
Linnæus.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
ch.
chapter.
l.
line.
Scot.
Scottish.

Værker & Forfattere citeret:

N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back