Týna

Old Norse Dictionary - týna

Betydningen af oldnorske ordet "týna"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet týna kan betyde:týna

týna
d, [tjón; Scot. to tyne], to lose; þeir týndu hestunum, Nj. 21; þeir týndu þar öxi sinni, Landn. 312; týna honum. Fms. vi. 121; týna lífi sínu, Str. 86; t. þeim þremr hlutum, er …, Fms. x. 338; þér skolut öngu fyrir týna nema lífinu, Nj. 7; with acc. a Latinism, Mar.
týna
2. to destroy, put to death; týna sveininum, Fms. i. 113, Sks. 695; týna sjálfum sér, to destroy oneself, K. Á. 62; týndi sér þar sjálfr, Landn. 195.
týna
II. reflex. to perish; Hákon jarl týndisk í hafi, Ó. H.; Fluga týndisk í feni, Landn. 195; kom at honum anstan-veðr mikit … ok týndusk þar, Nj. 25; par týndisk Geirhildr í Geirhildar-vatni, Landn. 29, Eg. 123, Edda 3, Fms. i. 215, passim.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛏᚢᚾᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

acc.
accusative.
m.
masculine.
n.
neuter.
Scot.
Scottish.
reflex.
retlexive.

Værker & Forfattere citeret:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Str.
Strengleikar. (G. II.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back