Týna
Norrøn Ordbok - týna
Betydning av det norrøne ordet "týna"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet týna kan bety:týna
- týna
- d, [tjón; Scot. to tyne], to lose; þeir týndu hestunum, Nj. 21; þeir týndu þar öxi sinni, Landn. 312; týna honum. Fms. vi. 121; týna lífi sínu, Str. 86; t. þeim þremr hlutum, er …, Fms. x. 338; þér skolut öngu fyrir týna nema lífinu, Nj. 7; with acc. a Latinism, Mar.
- týna
- 2. to destroy, put to death; týna sveininum, Fms. i. 113, Sks. 695; týna sjálfum sér, to destroy oneself, K. Á. 62; týndi sér þar sjálfr, Landn. 195.
- týna
- II. reflex. to perish; Hákon jarl týndisk í hafi, Ó. H.; Fluga týndisk í feni, Landn. 195; kom at honum anstan-veðr mikit … ok týndusk þar, Nj. 25; par týndisk Geirhildr í Geirhildar-vatni, Landn. 29, Eg. 123, Edda 3, Fms. i. 215, passim.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛏᚢᚾᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Scot.
- Scottish.
- reflex.
- retlexive.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)