Vægð

Old Norse Dictionary - vægð

Betydningen af oldnorske ordet "vægð"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

vægð
f. mercy, forbearance; biðja vægðar, Stj. 579, 582; vægð ok miskunn, 180, H. E. i. 237, 239; eiga öngrar vægðar ván, Edda 89; skipa málum til vægðar, Fms. x. 409; fyrir útan allar vægðir, Sks. 518 B; þat er til vægðar mætti komask þetta mál, Háv. 57, passim. vægðar-lauss, adj. merciless, exacting, Sks. 583, Fms. v. 162; úþyrmr ok vægðarlauss stormr, Bær. 5: neut. as adv., falla vægðarlaust, Sks. 582; heimta v., Orkn. 98, Thom. 425.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛅᚴᚦ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

adj.
adjective.
adv.
adverb.
f.
feminine.
m.
masculine.
n.
neuter.
neut.
neuter.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back