Vægð

Norrøn Ordbok - vægð

Betydning av det norrøne ordet "vægð"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

vægð
f. mercy, forbearance; biðja vægðar, Stj. 579, 582; vægð ok miskunn, 180, H. E. i. 237, 239; eiga öngrar vægðar ván, Edda 89; skipa málum til vægðar, Fms. x. 409; fyrir útan allar vægðir, Sks. 518 B; þat er til vægðar mætti komask þetta mál, Háv. 57, passim. vægðar-lauss, adj. merciless, exacting, Sks. 583, Fms. v. 162; úþyrmr ok vægðarlauss stormr, Bær. 5: neut. as adv., falla vægðarlaust, Sks. 582; heimta v., Orkn. 98, Thom. 425.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛅᚴᚦ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

adj.
adjective.
adv.
adverb.
f.
feminine.
m.
masculine.
n.
neuter.
neut.
neuter.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Siterte verk og forfattere:

Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back