1 BURT
[Ital. bagordo; Fr. bohourt; bord in Chaucer; vide Du Cange s. v. bohordicum], in the phrase, ríða burt, to ride a tilt; hence burt-reið, f. a tilt, tournament, Bær. 17, Fas. ii. 295, Karl., Þiðr., etc.; freq. in romances.
2 BURT
COMPDS: burtreiðarmaðr, burtreiðarvápn, burtstöng.