1 heil-hugi
a, m. sincerity; heilhuga ráð, Fms. vii. 319; heilhuga friðr, Orkn.
2 heil-hugi
2. a. sincere person; þetta líkaði Magnúsi jarli sem fullkomnum heilhuga, Orkn. 162; þvíat hann er heilhugi, Fms. v. 32; nú skal af slíku marka hversu mikill h. hann var, Sks. 730.