1 MILDR
mild, milt, adj. [Goth. milds, in un-milds = ἄστοργος; A. S., Engl., etc. mild]:—mild, gentle, graceful; mildastr ok ágæztr, Íb. 14; glaðr ok kátr, m. ok lítillátr, Fms. x. 88: gentle, m. ok meinlauss, 281. Stj. 241, Bret. 102 (= Lat. pius, of Aeneas); ú-mildr, komast í ó-mildar hendr, to come into bad hands:—of weather, mild.
2 MILDR
II. metaph. munificent, Hm. 38; mildir, fræknir menn bazt lífa, 47; mildr af fé, Fms. vii. 197; íllr af mat en mildr af gulli, Hkr. i. 140:—hinn mildi, as a nickname, 60; gjaf-mildr, open-handed; hlátr-mildr, laughing.