1 próf
n. a proof, evidence; til prófs ok jartegna, Stj. 199; með prófi ok skilríki, H. E. i. 436: an ordeal, þá geng ek til þessa prófs með því skilríki, at …, Fms. i. 305: an inquest, examination, öll þau landamerki skyldi undir því prófi standa sem herra biskup tæki Rafns vegna, Dipl. i. 6; þar til er próf kemr til, Gþl. 493.
2 próf
COMPDS: prófsbréf, prófafullr.