1 púta
u, f. [early Fr. pute], a harlot, Nj. 140, Fms. vii. 162, xi. 54, N. G. L. i. 327, Rétt. 36, Stj. 188, 558, Fb. i. 158, Karl. 100.
2 púta
COMPDS: pútu-barn, pútu-sonr, m. a whore-son, a term of abuse, Flóv. 26, Fb. i. 256. Jb. 102. pútna-hús, n. a brothel, Sks. 358. pútna-maðr, m. a whoremonger, MS. 4. 31.