1 SNÍKJA
t, [Engl. sneak; Dan. snige, although in a different sense]:—to hanker after; sníkja til mútu, Gþl. 175; mútur eða gjafir … þeir er til slíkra hluta sníkja, Barl. 32.
2 SNÍKJA
2. mod. to beg for food silently, esp. used of a dog.