1 TÓLF
(qs. tvalf), [Goth. twa-lif; A. S. twelf; Engl. twelve; Germ. zwölf; Dan. tolv]:—twelve, Grág. i. 16, ii. 20, 31, 45, Rb. 368, passim.
2 TÓLF
II. as noun, both sixes on the dice; in the phrase, kasta tólfunum, of a great piece of good luck.
3 TÓLF
COMPDS: tólfeyringr, tólffeðmingr, tólffótungr, tólfgreindr, tólfmánuðr, tólfmenningr, tólfræðr, tólftigr, tólfæringr, tólfærr.