1 tygi
n. [A. S. ga-teawa; O. H. G. ziug; Germ. zeug; Dan. töi; Engl. toy]:—gear, harness; flestöll tygi þau er þeir höfðu átt, Fb. iii. 567; söðull með öllum tygjum, D. N. i. 321; þitt ess eðr tygi, Pr. 422; reið-tygi, saddle-harness.
2 tygi
2. metaph. kind; einn at þessu vánda tye (= tyge) er Robert klerkr af Broc (de funesta illa progenie), Thom. 231: mod., af sama tægi, a sample of the same piece.