1 þorna
að, to become dry, Glúm. 364, Eb. 260, Bs. i. 339, Ísl. ii. 131, 364, Greg. 58, Al. 95, Sks. 28, Barl. 78, Stj. 589.
2 þorna
2. metaph. in the rhyming phrase, morna ok þorna, to ‘peak and pine,’ Fas. ii. 235.
3 þorna
3. part. þornaðr, dried; dauðr ok þornaðr limr, Fms. i. 229.