Fela
Diccionario de Nórdico Antiguo - fela
Significado de la palabra en nórdico antiguo "fela"
Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:
La palabra en nórdico antiguo fela puede significar:fela
- fela
- pret. fal, 2nd pers. falt, pl. fálu; pres. fel; pret. subj. fæli; part. fólginn: in mod. usage, pret. faldi, part. falinn, and sup. falið, with weak declension, if in the sense to hide; but fól, pl. fólu, part. fólginn, if in the sense to commend; thus, undir trjánum sig faldi, PasS. 33. 6; einn fyrir engum faldist, 33. 7; but, þá Frelsarinn í Föðurs hönd fól nú blessaðr sína önd, 45. 1; fól and falinn, however, never occur in old MSS.:—[Ulf. filhan = κρύπτειν, θάπτειν; Hel. bi-felhan; O. H. G. felahan; Germ. be-fehlen and emp-fehlen; Lat. se-pēlio contains the same root, properly meaning to hide, shut up: cp. Engl. bury, which really means to hide.]
- fela
- I. to hide, conceal; allt veit ek Óðin, hvar þú auga falt, Vsp. 22; þú falt fé þitt í svá mikilli þoku, Band. 12; hrís-kjarrit þat er Vaði risi fal sverðit, Þiðr. 69, Gm. 37; fálu þeir gullit í Rín, Edda 76; tóku likit ok fálu þar, Ó. H. 225 (fólu, Hkr. ii. 380, wrongly); ek mun fela yðr her í gamma mínum, FmS. i. 9: barnit var fólgit, FS. 60, Gullþ. 26; fel sverð þitt, sheathe thy sword, FmS. xi. 348; felðu (= fel þú) sverð þitt í umgörð, 656 C. 4; þær austr ok vestr enda fálu, Hkv. 1. 2; fólgit, hidden, preserved, Vsp. 31; fólginn, hid, Þkv. 7, 8; örlög fólgin e-m, fate hidden, in store for one, Vsp. 36, Akv. 16; fólginn endi lífs, poët. the hidden thrum of life, i. e. death, Ýt. 17.
- fela
- β. to bury, Ýt. 24; liggja fulginn, to lie buried (in a cairn), on a Runic stone, Rath 178.
- fela
- 2. metaph., hefir þú fólgit nafn hennar í vísu þessi, Eg. 325; fólgit í rúnum, Edda 47; yrkja fólgit, to use obscure phrases (in poetry), 110.
- fela
- 3. impers., fal þá sýn (acc.) milli þeirra, they lost sight of one another, with the notion of a hill or object coming between, Ó. H. 182; þegar er sýn fal í milli þeirra Egils, Eg. 545.
- fela
- 4. the phrase, fela e-n á brott (= in mod. usage koma e-m fyrir), to put one out (for alimentation), of one sick or old, a child, etc., Grág. i. 155; or, fela e-n inni, id.; sá bóandi er hann felr sik inni, the husbandman with whom he boards and lodges, 158; ef sá maðr andask er fólginn var inni, 155: of cattle, to put out to keep, nú felr maðr búfé inni at manni at fúlgu-mála réttum, n. G. l. i. 25; hence fúlga, q. v. = meðgjöf.
- fela
- II. to give into one’s keeping, entrust; hann fal Óðni allan þann val, he gave all the slain to Odin, FaS. i. 454; mey frumunga fal hann (entrusted to) megi Gjúka, Skv. 3. 4: to invest, auð hefi ek minn ílla fólginn, FmS. vii. 49 (in a verse).
- fela
- β. in the phrase, fela e-m e-t á hendi (mod. á hendr); þér fel ek á hendi, Skarphéðinn, at hefna bróður þíns, Nj. 154; fal hón sik ok allt sitt föruneyti á hendr lifanda Guði, FmS. i. 226; Kristi á hendi fólgin, 655 xxiii; fel’k þér á hendi ábyrgð hans at öllu, Grág. i. 245; fálu sik ok sálur sínar Guði Almáttkum á hendi, BS. i. 139; at Jón Loptsson fæli Petri postula á hendi þá hjörð … en Jesus Kristr fal sína hjörð á hendr Föður sínum, 145; fela undir e-m, to put under one’s charge; er und einum mér öll um fólgin hodd Niflunga, i. e. all the hoard of Niflung is kept by me only, Akv. 26; fela ván sína alla undir Guði, 686 B. 2; mun hér öll vár vinátta undir felask, all our friendship will depend upon this, Eb. 130: a law term, skulu þeir fela undir eið sinn, they shall avouch it on their oath, Grág. i. 9; fela undir þegnskap sinn, to vouch upon one’s honour; þó rangt sé undir þegnskap fólgit, 33.
- fela
- III. reflex. to hide oneself; ek mun felask, FS. 48: hann falsk í Kröflu-helli, Landn. 183; mörg leyni þau er felask mátti í, FmS. x. 218; í skógi þar er þeir höfðu fólgizk, Ó. H. 152; en fálusk at degi, id.; felask í faðmi e-m, to be shut in one’s arms, Hkv. 2. 27.
- fela
- 2. felask á hendi e-m, to put oneself in another’s hands, enter his service; Kolskeggr falsk á hendi Sveini Dana-konungi, Nj. 121.
Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᚠᛁᛚᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero
Abreviaciones utilizadas:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- sup.
- supine.
- Ulf.
- Ulfilas.
- i. e.
- id est.
- poët.
- poetically.
- v.
- vide.
- þ.
- þáttr.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- acc.
- accusative.
- impers.
- impersonal.
- etc.
- et cetera.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- q. v.
- quod vide.
- n.
- neuter.
- reflex.
- retlexive.
Obras & Autores citados:
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)