1 HRJÓSA
hraus, hrusu. subj. hrysi, a defect. strong verb: [A. S. hreosan = to shake; Ivar Aasen rysja; Swed. rysa; akin to hrista, q. v.]:—to shudder; ok hraus þeim mjök hugr við hánum, Grett. 78 new Ed.; ávallt hrýs mér hugr við er ek sé þik, Krók. 7 new Ed. (1866).