Kanna

Diccionario de Nórdico Antiguo - kanna

Significado de la palabra en nórdico antiguo "kanna"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

La palabra en nórdico antiguo kanna puede significar:kanna

kanna
1. u, f., gen. kanna, Snót 172, [A. S. canne; Engl. can; O. H. G. channa; Germ. kanne; Dan. kande; from Lat. cantharus]:—a can, tankard, jug; vín var í könnu, Rm. 29, Stj. 207, FmS. viii. 413 (v. 1.), Dipl. iii. 4; könnu-brot, Pm. 137, Dipl. iii. 4; könnu-stóll, a can-stand, Pm. 113: a measure, Rétt., D. n.
kanna
2. að, [kenna = to know, but kanna = to enquire]:—to search; kanna land, of an explorer, to explore a land; þeir könnuðu landit fyrir austan ána, um várit kannaði hann austr landit, Eg. 100, Landn. passim; þykkir maðr við þat fávíss verða ef hann kannar ekki víðarr en hér Ísland, Landn. 310; fara víða um heim at kanna helga staði, FmS. i. 276; kanna heim allan, to travel through all the world, Edda: the phrase, kanna ókunna stigtu, to ‘try unknown ways,’ to travel where one has never been before; kanna ríkra, annara, manna siðu, i. e. to travel abroad, Ld. 164, FmS. i. 276; kanna lið, to review, muster troops, ix. 478, Hkr. i. 23, 30; kanna val, to search the field for slain, Nj. 45, FmS. i. 182.
kanna
II. with prep.; kanna e-t af, to find out, make out; konungr spurði Úlf hvat hann kannaði af um siðferði Eindriða, FmS. ii. 193; spurði, hvat hann kannaði af um Rögnvald, iv. 193; þat kannaða ek af, at sá herr myndi kallaðr vera Jómsvíkingar, xi. 119; ferr Brandr biskup norðr á Völlu, ok kannar þat af, at …, BS. i. 450.
kanna
III. reflex., kannask við e-t, to recognise, know again, recollect; kannaðisk hón við hann ok kynferði hans, Hkr. ii. 129; Sigurðr kannaðisk þá við ætt hans, FmS. i. 79, Þorst. Síðu H. 169; þá kannaðisk hann við ok mælti, nafnfrægir eruð þér feðgar, Nj. 125; Þórólfr hitti þar marga frændr sína þá er hann hafði eigi áðr við kannask, whose acquaintance he had not made before, Eg. 30; kannask þá margir við ef heyra viðrnefni mitt, Finnb. 338; sögðu þessir mean öll sönn merki til hvar þeir höfðu barninu komit, svá at hinir þrælarnir könnuðusk við er sveininn höfðu fundit, FmS. i. 113; hefi ek hér gull or hann kvað yðr mundu við kannask, FS. 9: to recognise as one’s own, kannask við skot, fé, sauði, Grág. ii. 312, 352, 374; með því at engi kannask við svein þenna, FmS. i. 294: to remember, vóru þar þeir menn er við könnuðusk, at Hallfreðr hafði til góða við gört, ii. 55.
kanna
2. recipr., kannask við, to recognise one another, make one another’s acquaintance; hafi þeir þá við kannask, Grág. i. 224; síðan könnuðusk þau við, then they knew one another, FmS. i. 186; könnuðusk menn hugi við, FS. 11; féll mart áðr þeir kannaðisk við, Ó. H. 216; ok eptir þetta þá kannask þeir viðr með öllu, BS. i. 228.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᚴᛅᚾᚾᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero

Entradas similares:

Abreviaciones utilizadas:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
pl.
plural.
S.
Saga.
v.
vide.
i. e.
id est.
reflex.
retlexive.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.

Obras & Autores citados:

Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
Rétt.
Réttarbætr. (B. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Snót
Snót, poems.
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Þorst. Síðu H.
Þorsteins Saga Síðu-Hallssonar. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Ver todas las obras citadas en el diccionario

Back