1 KOPPR
m. [Engl. cup; Dan. kop; cp. also W. Engl. cop = a round hill, and Germ. kopf = head, which prop. mean a cup, analogous to Icel. kolla and kollr, q. v.]:—a cup, small vessel, esp. in dairy-work; koppar ok keröld; í koppum ok keröldum, Bs. i. 721; trog, dall, eysil, ask né kopp, Snót; viðsmjör í koppi, Stj. 590; fæði ok láta fylgja kopp, N. G. L. i. 131 (418): a chamber pot, Bs. ii. 345: a cup-shaped hole, í þeim steini vóru klappaðir fjórir koppar, síðan er hann hafðr til þváttsteins, Bs. i. 640; segja menn at enn sjái í berginu svá sem smá-koppa, þar sem konungsmenn settu örfalina, Fms. i. 280: of the eye-socket, Bs. i. 177; spé-koppar (Dan. smilehuller), a dimple in the cheeks.
2 KOPPR
II. = knappr, the bell-shaped crown of a helmet, Fas. iii. 535, Karl. 355. kopps-tröð, f. a local name, Sturl. i. 63.