Miða

Diccionario de Nórdico Antiguo - miða

Significado de la palabra en nórdico antiguo "miða"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

miða
að, to shew, mark a place; miða til, en er læknirinn miðaði til hvar hann skyldi af skera, when the leech shewed where to make the cut, Fms. iii. 31:—miða á e-t, Eymundr hafði glöggt miðat á um kveldit hvar konungr hvíldi í tjaldinu, Fb. ii. 129; miðaði hann svá glöggt á, at þar sem hann sagði fannsk kista, Bs. i. 829: hann miðar glöggt, hversu …, he marks closely, how …, Hom. (St.):—miða við e-t, to mark a distance or place by another object; hlað hér vörðu, ok miða svá við þar sem eldrinn brennr, Gísl. 147: metaph., hvað er að miða við það, ‘tis no proper thing to compare with, it cannot be compared:—impers., e-u miðar, a thing moves, advances; honum miðar ekki.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛘᛁᚦᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero

Abreviaciones utilizadas:

impers.
impersonal.
l.
line.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
pers.
person.

Obras & Autores citados:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
➞ Ver todas las obras citadas en el diccionario

Back