1 MJÚKR
adj., compar. mjúkari, superl. mjúkastr, in mod. usage also mýkri, mýkstr; [Goth. muka in muka-modei = πραότης; Engl. meek; Dan. myg; Swed. mjuk]:—soft to the touch; mjúkt skinn, Bær. 19; mjúka rekkju, mjúkt bað, Eg. 239; hörund-mjúkr, soft-skinned, Orkn. (in a verse); m. ok hægr, Fms. ii. 201; mjúúkt hár, mjúk ull, and the like; mjúkr í máli, eloquent, Bs. i.
2 MJÚKR
2. agile, nimble; mjúkr ok vel glímu-færr, Sturl. iii. 123; as also mjúkr á fótum, or fóta-mjúkr, of a wrestler; liða-mjúkr; mjúkari í orrostum, more agile. Fms. vii. 254.
3 MJÚKR
3. þar bygðisk Noregr fyrst er hann er mjúkastr, of the soil, softest, most fertile, Landn. 276, v. l.; þótti mér svá at eins mjúkt at fara með ykkr enn fyrra dag, Fms. iv. 317.
4 MJÚKR
II. metaph. meek; mjúkr ok lítillátr, Fms. iii. 168; ek hefi verit yðr m. í öllum hlutum, x. 108; hlýðin ok mjúk, Al. 119; svá mjúk sem eitt lamb, Clar.:—mild, gracious, mjúkasta mildi, Dipl. ii. 14: hann talaði allt mjúkara enn fyrra dag, Fms. vi. 45; mjúk miskunn, Bs. i. 638; m. diktr, mjúk orð, mjúkt lof, flowing, of words, speech, Lil. 4.
5 MJÚKR
B. COMPDS: mjúkdómr, mjúkfingr, mjúkfingraðr, mjúkhendr, mjúkhjartaðr, mjúklátr, mjúkleikr, mjúkliga, mjúkligr, mjúklyndi, mjúklyndr, mjúklæta, mjúklæti, mjúkorðr, mjúkræss, mjúktækr.