1 sjón-hending
f. the line of sight, a straight line, esp. of boundaries; s. af útanverðu Norðnesi, N. G. L. ii. 265; þeir námu s. ór Múla í Ingjalds-gnúp, Landn. 312; s. millum Arnarstapa tveggja, ok réttsýni í vörðu, Ám. 107; þaðan s. í fuglastapa, D. I. i. 576; skipta með sjón-hendingum, Jb. 193.