Stöðull
Diccionario de Nórdico Antiguo - stöðull
Significado de la palabra en nórdico antiguo "stöðull" (o stǫðull)
Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:
- stöðull (stǫðull)
- m., dat. stöðli, [A. S. staðol; O. H. G. stadal]:—a milking-sbed, for kine; milli bæjar ok stöðuls, K. Þ. K.; griðkona þín þerrir fætr á jafnan er hón gengr af stöðli, Fb. i. 268; naut vóru á stöðli, … graðungr var á stöðlinum, Vápn. 1; fé var á stöðli of aptaninn, Bjarn. 47: vóru konur at mjöltum, Þóroddr reið á stöðulinn, … hvert sinn er Þóroddr kom á stöðul, Eb. 316, 320; reka naut á stöðul, Eg. 712; konur er til stöðuls fóru, 713; konur vóru á stöðli, Nj. 83; norðr í stöðlum, Sturl. ii. 249; stöðul ok kvíar, Vm. 18; tvá stöðla ok sel, D. n. i. 81; stöðuls-hlið, Landn. 78. stöðul-gerði, n. a milk-pail, Ísl. ii. 74.
Ortografía: El libro de Cleasby & Vigfusson utilizó la letra ö para representar la vocal original ǫ del nórdico antiguo. Por lo tanto, stöðull puede escribirse más precisamente como stǫðull.
Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛋᛏᚢᚦᚢᛚᛚ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero
Abreviaciones utilizadas:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
Obras & Autores citados:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)