1 yfir-sókn
f. = yfirför, mostly as a law term, almost the same as veizla; Sveinn konungr gaf honum jarldóm ok Halland til yfirsóknar, Fms. vi. 295, Orkn. 66; lén ok yfirsókn, Fms. i. 87; ármenning, syslu, yfirsókn, Ó. H. 174, Fms. x. 196, passim.
                        2 yfir-sókn
2. a visitation, survey, K. Þ. K. 61, v. l.; yfirsóknar-maðr, a surveyor, eccl., H. E. i. 255, and in a secular sense, N. G. L. i. 18.