1 ÝKI
n. (mod. ýkjur, f. pl.), [auka III. β], ‘eking,’ exaggeration; lygiliga sagt eðr telr slikt með ýkjum, Al. 22.
2 ÝKI
2. a law term, aggravation; þat er ýki, ef maðr segir þat frá öðrum manni er ekki má vera ok görir þat til háðungar honum. Grág. ii. 147; engi skal ýki göra um annan eðr fjölmæli, N. G. L. i. 57.
3 ÝKI
3. með ýkjum, fabulously, Fas. iii. 332.