1 mis-kunna
mod. mis-kuna, að, to shew mercy, pardon, with dat.; m. máli e-s, to pardon, deal mercifully with one, Sks. 652, Fms. ii. 119, viii. 24, Greg. 24; miskunnaðu mér Guð = miserere mei Dens, Fms. viii. 239: passim in eccl. usage, Guð miskuni nú öllum oss, a hymn.
                        2 mis-kunna
II. with acc., miskunna e-n, O. H. L. 40, Str. 74, Sks. 255, (rare.)