1 FJÖTURR
m., dat. fjötri, pl. fjötrar; [A. S. fetor; Engl. fetter; Germ. fesser; cp. Lat. com-ped-is]:—a fetter of iron, a shackle; sprettr mér af fótum fjöturr en af höndum hapt, Hm. 150; fjöturr á fótum, Fms. iv. 15; fjötur allsterkan, annan fjötur, Edda 19; fjöturr af hinu sterkasta stáli, Fms. x. 172, Hom. 118, 119; sitja í fjötri, Fms. ii. 12; sitja í fjötrum, id.; þeir brutu af sér fjötrana, Nj. 136.
2 FJÖTURR
β. metaph., sleða-fjötrar, the straps of a sledge, Sdm. 15: the straps on a smith’s bellows, Vkv. 22, 32.
3 FJÖTURR
COMPDS: fjötrabrot, fjötrarrauf.