1 Frankis-menn
m. pl. the French, Bær., Flóv., El. passim; Frankis-mál, n. the Frankish (French) tongue, Flóv. 22; Frankis-riddari, a, m. a French knight, Str. 39; Franz, f. France; Franziska, u, f. the French tongue, Bs. i. 799; Franzeis, m. [Fr. Français], a Frenchman, Bs. i. 239, in the romances passim.