1 GNAPA
t, to jut out, stoop forward; hann (the ghost) gnapti innar yfir dyrnar, Grett. 114 A; fjallit sýnisk mjök yfir gnapa öðrum fjöllum, Fms. x. 313; ef hón sæi háska eðr skaða yfir gnapa (impendere) sínu ríki, 223: to droop with the head, snapa ok gnapa, to be snubbed and droop the head, Hm. 62; gnapir grár jór yfir gram dauðum, Bkv. 6; sköltar gnöpðu, Fms. ii. 259 (in a verse); hann gnapir með hettu, Fas. iii. 494 (in a verse).