Kæla

Dizionario Old Norse - kæla

Significato della parola Old Norse "kæla"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

kæla
(i. e. kœla), d, [causal from kala, kól; Germ. kühlen]:—to cool, Edda 7, Þiðr. 95, Barl. 132; lét jarl bera vatn í ok kæla grjótið, Orkn. 352; hann hafði kælt á sér marga hluti, Stj. 156; at hann kæli mína tungu, id.; at hann drepi hinu minnsta síns fingrs í vatn ok kæli tungu mína, Luke xvi. 24: part. kældr = kaldr, vóru þar þá mjök kæld híbýli, Sturl. ii. 109.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᚴᛅᛚᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

Germ.
German.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.

Opere & Autori citati:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back