1 KLÖMBR
f. [akin to a well-known root word common to all Teut. languages, cp. Germ. klam, klemmen]:—a smith’s vice, of which a drawing is given in the old edition of Glúm. (1786).
2 KLÖMBR
2. metaph. of troops drawn up in a similar shape; í klömbrina miðja millum þessara fylkinga, Stj. 512; skulu vér nú renna at ok hafa spjótin fyrir oss, ok mun klambrar-veggrinn ganga ef fast er fylgt, Glúm. 386; losnaði þá fljótt fylking Skagfirðinga sem klambrar-veggr væri rekinn, Sturl. iii. 84:—a local name in Icel., see the poem in Fjölnir (1836), p. 31.