1 KNÝTA
t, [knútr; A. S. cnytan; Engl. knit; Dan. knytte]:—to knit, fasten by a knot, bind, tie; ek knýtt silki-dregli um höfuð barninu, id., Fms. xi. 2; leggr á ok knýtir við vagn, Bret. 26; knýta saman, to knit together, Skálda 180; hann knýtir saman halana í nautunum, Gísl. 29.
2 KNÝTA
2. of a purse (knýtil-skauti); fingrgullit hafði knýtt verit í enni sveininum, Fms. xi. 2; hón hafði knýtt í dúkinn gull mikit, Fs. 59.
3 KNÝTA
II. impers. in a medic. sense; knýtti hrygginn (acc.), the back knotted up, became crooked, Fms. vii. 208; þó lá mestr verkr í lendum hennar þar til er þær (acc.) knýtti, Bs. i. 328; þá er sínar knýtti, Eb. 244; knýttr, knotted, crippled; knýttr var hann á herðum ok bringu, Fms. vii. 239; knýtt ok bömluð, Þryml. 71; var ekki bein brotið ok knýtt, Bs. i. 347; var hryggr ok lendar knýttr en fætrnir kreptir, 181.