1 LÁN
n., but an older feminine is indicated by the compd lánar-dróttinn; [A. S. læn; Engl. loan; Dan. laan]:—a loan; in the saying, ekki er lán lengr en léð er; þiggja lán, to receive as a loan, Grág. i, 437; at láni, as a loan, Fms. ix. 404; hafa at láni, to get on credit, Nj. 259; selja at láni, to lend, Grág. i. 400; ekki er lán lengr en léð er, Vídal., a saying.
2 LÁN
2. with the notion of land, a fief; en ef þú vilt þráliga halda á ríkinu, þá mun þér hinn til at fara á fund hans ok görask hans maðr, munu vér þá biðja með þér, at hann fái þér at láni þetta ríki, Ó. H. 45; á því láni, Sighvat, cp. láð; Guðs lán, a loan from God, Hom. 149.
3 LÁN
3. metaph. luck, good luck; ó-lán, ill-luck, freq. in mod. usage.
4 LÁN
COMPDS: lánsfé, lánshestr, lánshross, lánsklæði, lánsmaðr.