adv., the compar. lengr is used in a temp. sense, lengra in a local sense, see langr; [Dan. længe]:—long, for a long time; lengi hefir mér þat í hug verit, Nj. 2; hversu lengi? 141; eigi lengi, Ld. 168; of lengi, too long; svá lengi sem, as long as, Rb. 64; ok eru þeir þá miklu lengst niðri, by far the longest time, id.; ok þolir eigi inni lengr, could no longer ‘thole’ or endure it, Fær. 269, passim; lengr en skemr, rather long than short, for a good while, Bs. i. 155; til þess at lengr en skemr frestaðisk þat níðingsverk, Al. 105: á-lengr (q. v.), hereafter: lengr er, until; lengr er lyriti er varit at lögbergi, K. Þ. K. (Kb.) i. 18; lengr er þeir hafa sýnt biskupi, 22: with gen., lengi vetrar, for a long part of the winter, Fbr. i. 334; lengi æfi, during a long part of one’s life, 224; lengi dags, lengi nætr, and so on.