Mann-gi
Dizionario Old Norse - mann-gi
Significato della parola Old Norse "mann-gi"
Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:
La parola Old Norse mann-gi può significare:mann-gi
- mann-gi
- often spelt mangi, gen. mannskis, Hm. 115, 147: acc. manngi, 623. 31, FmS. vi. 196 (in a verse), Ísl. ii. 483; dat. manni-gi, Greg. 65; [mann-gi, see -gi]:—no man, nobody:
- mann-gi
- 1. in poetry; svá er maðr sá er manngi ann, Hm. 49; nýtr manngi nás, 70; leiðisk m. gott ef getr, 131; er m. veit, 139; svá at mér m. mat né bauð, Gm. 2; m. er þér í orði vinr, LS. 2, 35; síðan þik m. sér, 59; mun míns fjár m. njóta, Skv. 2. 5, Sdm. 12; sköpum viðr manngi, Am. 46; bannar þat m., 75: mat þú villat né mannskis gaman, Hm. 115; mannskis mögr, no man’s son, 147; at mannskis munum, Skm. 20, 24: acc., manngi annan, no other man, FmS. vi. 196 (in a verse): used as adjective, m. annarr mildingr, 26 (in a verse), Landn. 197 (in a verse).
- mann-gi
- 2. in prose; svá er sagt at m. veit hvat Guð er, Eluc. 3; ok mælti því m. í gegn, Íb. 17; manngi (acc.) hyggjum vér göfgara né tignara en Krist, 623. 31; regn görði svá mikit at mannigi vas ór husi út gengt, Greg. 65; mælti þá manngi í mót honum, FmS. viii. 244, v. l.; manngi skal kenni-mönnum eigna þat, at …, Greg. 19; hann telr þat manngi (acc.) munu gört hafa, Ísl. ii. 483 (Heiðarv. S. excerpts); þrætta ek við manngi, Post. 230.
Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛘᛅᚾᚾ-ᚴᛁ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero
Abbreviazioni usate:
- acc.
- accusative.
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- S.
- Saga.
- v. l.
- varia lectio.
Opere & Autori citati:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Sdm.
- Sigrdrífu-mál. (A. II.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Heiðarv. S.
- Heiðarvíga Saga. (D. II.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)