1 sátt-máli
a, m. (old writers prefer the neut. sattmál), a covenant, Hkr. ii. 119 (but Ó. H. l. c. sáttmál), B. K. 126, Sks. 51; einn sáttmála … þann eilífa sáttmála milli Guðs ok allra lifandi dýra … þetta skal vera teikn á þeim sáttmála, sem ek hefi upp reist Gen. ix. 9–17; Gamli sáttmáli, the covenant between the Icelanders and the king of Norway, D. I. i. 602 sqq.