Skjálfa

Dizionario Old Norse - skjálfa

Significato della parola Old Norse "skjálfa"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

skjálfa
skelf, skalf, skulfu; subj. skylfi; part. skolfit (skolf = skalf, Barl. 53):—to shiver, shake, quiver; honum þótti s. bæði jörð ok himin, Nj. 194; með skjálfandum beinum, Fms. x. 314: svá þat skylfi af hræðslu, Fbr. 12; s. sundr, to shake so as to burst, Sks. 412; þeyg henni hendr skulfu, Am. 48; hann skalf mjök, Lv. 59; griðkona kom inn ok skalf mjök, Orkn. 326; sá skal vita er á strengnum heldr hvárt hann skelfr, Fb. ii. 129; s. sem hrísla: skjálfandi, shivering; ú-skjálfandi, steady, firm, Lex. Poët.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᚴᛁᛅᛚᚠᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Voci simili:

Abbreviazioni usate:

l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.
subj.
subjunctive.
v.
vide.

Opere & Autori citati:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back