Stinga

Dizionario Old Norse - stinga

Significato della parola Old Norse "stinga"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

La parola Old Norse stinga può significare:stinga

stinga
sting, pret. stakk, stakkt (stakst), stakk, pl. stungu; subj. styngi; imperat. stikk, stikktú; part. stunginn: [Goth. stiggan; A. S. stingan; Engl. sting, stick, and stitch; Germ. stechen; Dan. stikke]:—to sting, stick, stab; maðr stingr á manni stauri, stöngu eða öxar-skapti, eða spjótskapti, n. G. l. i. 69; hann stakk öxar-skaptinu á Þrándi, Eg. 717; hann stakk við forkinum, 220; S. höndum við e-m, Finnb.; stinga við fótum, to put the foot forward, of one suddenly stopping, Finnb. 300; hann stingr niðr atgeirinum, Nj. 83; hann stakk niðr merkinu í jörðina, he stuck the pole fast, FmS. viii. 363; hann stakk sverðinu í bug hringinum, Eg. 306; at Búi hafi stungit stúfunum í hringa kistnanna. FmS. i. 178; stikk stafs-broddi mínum í vatnið, Landn. 251; stikk mér í, kvað reka, FmS. vii. 115 (stikk í mér, Mork. l. c.); Þórólfr stakk þar sverðinu, Ld. 204; hann stakk því í munn sér, stuck it in his mouth, Eb. 242; stakk hendinni í eldinn, BS. i. 341.
stinga
2. naut., stinga stafni, to stick to the stem, to stick close to; Baglar stungu stófnum at nesinu, FmS. ix. 45; varðmenn sjá land svá nær at þeir stungu nær stafni at, Ld. 76; þeir stinga at stafni, Finnb. 232, 254; hann stakk stafni á milli ok skips Sigurðar, FmS. vii. 264; stinga saman stöfnum, to come to close quarters, in a sea battle, xi. 131.
stinga
3. to stab; stinga augu ór höfði manns, Grág. ii. 11, FS. 99, FmS. vii. 185; S. augat brott, BS. ii. 177; þeir stungu raufar á hásinum þeirra, Hrafn. 20; hann stakk í lófa sér, Eg. 211; of a stitch of pain, svá stingr mik í hjartað, BS. i. 810 (stingi).
stinga
4. metaph. to sting, instigate; stakk hana náttúran til þess, Skálda.
stinga
5. phrases, stinga nösum niðr, to bite the dust, Flóv. 41, FaS. i. 41; stinga saman nefjum, Grett.; S. nefi í feld, FmS. x. 401 (see nef); stinga e-n af, to thrust one through, slay, Ld. 262 (Germ. abstecben); S. e-n af stokki, to spear, slay with a spear, Nj. 166; stinga e-m sneið (see sneið), FmS. iv. 310; stinga e-n, to sting, goad, to blame, FmS. viii. 369; S. at e-m, to have a hit at, Skíða R. 124.
stinga
II. reflex.; þú hefir mjök stungizk til þessa máls, thou hast stuck to, meddled with the case, Ólk. 36: in mod. usage, to stick fast, nálin hefir stungizt í koddann, hnífrinn stakst á oddinn, of a knife dropping on its point; stingast á höfuðið, to make a somersault; stakkst á hnífil feigðar-far, the boat sank stem foremost, Stef. Ól.
stinga
2. part. stunginn, gramm. dotted, pointed, Skálda 178 (see introduction to letters G and T).

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᛏᛁᚾᚴᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
imperat.
imperative.
l.
line.
L.
Linnæus.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.
pl.
plural.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
naut.
nautical.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
R.
Rimur.
v.
vide.
f.
feminine.
mod.
modern.
reflex.
retlexive.
gramm.
grammar.

Opere & Autori citati:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Flóv.
Flóvents Saga. (G. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Stef. Ól.
Stefán Ólafsson.
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back