Stinga
Norrøn Ordbok - stinga
Betydning av det norrøne ordet "stinga"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet stinga kan bety:stinga
- stinga
- sting, pret. stakk, stakkt (stakst), stakk, pl. stungu; subj. styngi; imperat. stikk, stikktú; part. stunginn: [Goth. stiggan; A. S. stingan; Engl. sting, stick, and stitch; Germ. stechen; Dan. stikke]:—to sting, stick, stab; maðr stingr á manni stauri, stöngu eða öxar-skapti, eða spjótskapti, n. G. l. i. 69; hann stakk öxar-skaptinu á Þrándi, Eg. 717; hann stakk við forkinum, 220; S. höndum við e-m, Finnb.; stinga við fótum, to put the foot forward, of one suddenly stopping, Finnb. 300; hann stingr niðr atgeirinum, Nj. 83; hann stakk niðr merkinu í jörðina, he stuck the pole fast, FmS. viii. 363; hann stakk sverðinu í bug hringinum, Eg. 306; at Búi hafi stungit stúfunum í hringa kistnanna. FmS. i. 178; stikk stafs-broddi mínum í vatnið, Landn. 251; stikk mér í, kvað reka, FmS. vii. 115 (stikk í mér, Mork. l. c.); Þórólfr stakk þar sverðinu, Ld. 204; hann stakk því í munn sér, stuck it in his mouth, Eb. 242; stakk hendinni í eldinn, BS. i. 341.
- stinga
- 2. naut., stinga stafni, to stick to the stem, to stick close to; Baglar stungu stófnum at nesinu, FmS. ix. 45; varðmenn sjá land svá nær at þeir stungu nær stafni at, Ld. 76; þeir stinga at stafni, Finnb. 232, 254; hann stakk stafni á milli ok skips Sigurðar, FmS. vii. 264; stinga saman stöfnum, to come to close quarters, in a sea battle, xi. 131.
- stinga
- 3. to stab; stinga augu ór höfði manns, Grág. ii. 11, FS. 99, FmS. vii. 185; S. augat brott, BS. ii. 177; þeir stungu raufar á hásinum þeirra, Hrafn. 20; hann stakk í lófa sér, Eg. 211; of a stitch of pain, svá stingr mik í hjartað, BS. i. 810 (stingi).
- stinga
- 4. metaph. to sting, instigate; stakk hana náttúran til þess, Skálda.
- stinga
- 5. phrases, stinga nösum niðr, to bite the dust, Flóv. 41, FaS. i. 41; stinga saman nefjum, Grett.; S. nefi í feld, FmS. x. 401 (see nef); stinga e-n af, to thrust one through, slay, Ld. 262 (Germ. abstecben); S. e-n af stokki, to spear, slay with a spear, Nj. 166; stinga e-m sneið (see sneið), FmS. iv. 310; stinga e-n, to sting, goad, to blame, FmS. viii. 369; S. at e-m, to have a hit at, Skíða R. 124.
- stinga
- II. reflex.; þú hefir mjök stungizk til þessa máls, thou hast stuck to, meddled with the case, Ólk. 36: in mod. usage, to stick fast, nálin hefir stungizt í koddann, hnífrinn stakst á oddinn, of a knife dropping on its point; stingast á höfuðið, to make a somersault; stakkst á hnífil feigðar-far, the boat sank stem foremost, Stef. Ól.
- stinga
- 2. part. stunginn, gramm. dotted, pointed, Skálda 178 (see introduction to letters G and T).
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛏᛁᚾᚴᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- naut.
- nautical.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- R.
- Rimur.
- v.
- vide.
- f.
- feminine.
- mod.
- modern.
- reflex.
- retlexive.
- gramm.
- grammar.
Siterte verk og forfattere:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Flóv.
- Flóvents Saga. (G. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Stef. Ól.
- Stefán Ólafsson.