1 VAF
n. [vefja], a wrapping, winding round, in sí-vaf (see sí); var tekinn knífr ok vafðr … Þorsteinn stakk í augun knífinum upp at vafinu, Sturl. ii. 181: the phrase, vera mikill í vöfum, to be bulky and heavy.
2 VAF
2. in Icel. the piece of skin wound round a quill for infants to suck is called vaf.
3 VAF
II. [vefa] = fyrir-vaf, the weft.