Aðal
Norrøn Ordbok - aðal
Betydning av det norrøne ordet "aðal"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet aðal kan bety:aðal
- aðal
- [O. H. G. adal, genus; cp. also A. S. éðele, nobilis; Old Engl. and Scot. ethel; Germ. edel; eðla- and eðal- came from mod. Dan. into Icel. aðall, nobility. It does not occur in old writings in this sense.]
- aðal
- I. n. nature, disposition, inborn native quality, used only in poetry; jóðs a., childish, Ýt. 13; ósnotrs aðal, foolish, insipid, Hm. 106; args a., dastardly, LS. 23, 24; drengs a., noble, Km. 23; ódyggs a., bad, Hsm. 19. 2. in the sense of offspring; aðul Njarðar (where it is n. pl.?), the gods, the offspring of Njord, Hallfred in a poem, vide FS. 59.
- aðal
- II. used in a great many COMPDS, chief-, head-. aðal-akkeri, n. sheet-anchor, FmS. x. 130:
- aðal
- β. metaph., BS. i. 756. aðal-bjórr, s, m. prime beaver skin, Eb. (in a verse). aðal-borinn, part., v. óðalborinn. aðal-ból, n. a manor-house, farm inhabited by its master, opp. to tenant farms, Grág. (Kb.) ii. 150; also the name of a farm, Hrafn. 4. aðal-festr, f., v. alaðsfestr. aðal-fylking, f. main force, main body, Hkr. ii. 361. aðal-haf, n. the main, FmS. iv. 177. aðal-henda, u, f., v. alhenda. aðal-hending, f. full, complete rhymes, such as all—hall, opp. to skot-hending, q. v., Edda (Ht.) aðal-hendr, adj. verse in full rhyme, Edda, id. aðal-kelda, u, f. chief well, Karl. 442. aðal-kirkja, ju, f. chief part of a church, viz. choir and nave, opp. to forkirkja, Sturl. ii. 59. aðalliga, adv. completely, thoroughly; a. dauðr, quite dead, 656 C. 31, FmS. ii. 313; a. gamall, quite old, iii. 171. aðal-mein, n. great pain, FmS. vi. (in a verse), aðal-merki, n. the head-standard, Pr. 177. aðal-ritning, f. chief writing, SkS. 13. aðal-skáli, a, m. the chief apartment of a skáli, the hall, as distinguished from a forhús, Eb. 43. aðal-tré, n. trunk of a tree; eigi munu kvistir betri en a. (a proverb), FmS. iv. 33. aðal-troll, n. downright ogre, FaS. iii. 179. aðal-túlkr, s, m. chief advocate, BS. i. 445. aðal-túpt, f. esp. in pl. ir = óðals-toptir, the ground on which a manor-bouse is built, toft of an allodial farm (Norse), flytja hús af aðaltóptum, remove it, n. G. l. i. 379.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛅᚦᛅᛚ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- pl.
- plural.
- adj.
- adjective.
- adv.
- adverb.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- opp.
- opposed.
- part.
- participle.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
- viz.
- namely.
Siterte verk og forfattere:
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hsm.
- Hugsvinns-mál. (A. III.)
- Km.
- Kráku-mál. (A. III.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)