Heyja
Norrøn Ordbok - heyja
Betydning av det norrøne ordet "heyja"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet heyja kan bety:heyja
- heyja
- pres. hey, heyr, heyr, mod. heyi, heyir; pret. háði; pret. pass. háiðr (háinn, Glúm. 394), neut. háit, contr. hát, mod. háðr, háð:—to hold, perform:
- heyja
- 1. a law term, to discharge a public duty; heyja þing, dóm, sókn, etc., of any lawful and public duty, as goði, judge, neighbour, witness, and the like, whence every franklin is styled þing-heyjandi; heyja þing, Grág. i. 102, 103, 114; á várþingi því er hann heyr, K. Þ. K. 46; þá skal hann segja til á leið þeirri er hann heyr, Grág. i. 95, 127; á því einu várþingi á hann útlegðir er hann heyr sjálfr, 12; rétt er bónda at senda mann til þings at heyja þing fyrir sik, 102, cp. 103, 114, 115; ok mátti þingit eigi heyjask at lögum, Jb. 8; h. dóm, háði Snorri goði féránsdóm, Eb. 302; háðu þeir féránsdóm eptir klerkinn (høðu MS.), BS. i. 492 (cp. hðo, Skálda 168), Hrafn. 19; þá er leið háið (fem. part.) er upp er sagt, Grág. i. 165; at háðum dómum, id.; fyrir háða dóma, 161; ok varð eigi háinn féránsdómrinn, Glúm. 394; h. heimting, Grág. ii. 391; h. lög, BS. i. 692 old Ed., heyra new Ed.; h. sóknir, háðu vér sóknir fyr dauðligum konungi, BlaS. 30; h. launþing, to hold a secret meeting, Hbl. 30; h. leik, to play, Korm. (in a verse); h. Freys leik, to play the play of Frey, Hornklofi: phrases, h. gleði, to play, gambol, FmS. xi. 109; h. sér orða-fjölda, to add to one’s phraseology, make phrases, Skálda 154.
- heyja
- 2. metaph., heyja orrostu, bardaga, to give battle, the battle being regarded as an ordeal or judgment, 625. 49, BlaS. 37, FmS. iv. 243, v. 247; hann hafði margar orrostor háðar, Mork. 216; h. hólmgöngu, to fight a duel, Vígl. 16, FmS. v. 230; jafnan þá er hann hefir hátt (i. e. háit) hólmgöngur, FS. 134.
- heyja
- II. recipr., þeir háðusk þar við um stund, they bandied words for a while, BS. i. 664: pass., hildr háðisk, was fought, Lex. Poët. passim; þeir skulu heyjask (fight) við Skútu þeir Eyjólfr, Rd. 303.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛁᚢᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- contr.
- contracted.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- neut.
- neuter.
- pass.
- passive.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- cp.
- compare.
- etc.
- et cetera.
- fem.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- S.
- Saga.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- pr.
- proper, properly.
- recipr.
- reciprocally.
Siterte verk og forfattere:
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hbl.
- Harbarðs-ljóð. (A. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Rd.
- Reykdæla Saga. (D. II.)