Hrjóða

Norrøn Ordbok - hrjóða

Betydning av det norrøne ordet "hrjóða"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hrjóða kan bety:hrjóða

hrjóða
pret. hrauð, pl. hruðu, part. hroðinn:—to strip, disable, esp. a ship in a sea-fight; hann hrauð öll víkinga-skipin, Fms. i. 27; var þá hroðit þat skip stafna á meðal, 178; þau skip er þeir sjálfir ynni ok hryði af Ólafi konungi, ii. 303; hruðu þeir öll Dana skip þau er þeir fengu haldit, 314; hrauð Magnús konungr þat skip ok síðan hvárt at öðru, vi. 78, 84; þeir hruðu sum skipin Birkibeina, viii. 290; léttu þeir feðgar eigi fyrr en hroðit var skipit, Eg. 122.
hrjóða
2. of ships, to unload; þeir hrjóða skip sín ok setja landfestar, Al. 13; ok er rétt at h. skip ok bera farm af þótt Drottins-dagr sé, af …, K. Þ. K. 82; skip skal eigi h. um helgi nema skips-háski sé, N. G. l. i. 142.
hrjóða
3. to be cleared; var þá enn hroðinn valrinn, the battle-field was cleared of the slain, Fms. v. 97; mun hroðit myrkvanum (the fog has cleared away) þar sem þeir eru, Hkr. iii. 94.
hrjóða
II. impers. to belch or vomit forth, of steam, fire, expectoration, or the like; kongrinn hjó með Hneiti þá svo hrauð af eggjum báðum, so that both edges struck fire, Ór. 48; eldi hrauð ór hlunni, Lex. Poët.; kvað hann þat vera svelg ok hrauð stundum svá hátt upp ór sem fjall væri, Bret. 49 (1845); hrauð upp ór honum miklu vatni (he brought up much water) er hann hafði drukkit, Mag. 76; hrauð í himin upp glóðum, Edda (in a verse); hrýðr um krapit, Finnb. 310
hrjóða
III. reflex. hrjóðask, to be cleared, stripped, Jd., Hkm., Lex. Poët.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚱᛁᚢᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

esp.
especially.
l.
line.
part.
participle.
pl.
plural.
pret.
preterite.
L.
Linnæus.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
impers.
impersonal.
pers.
person.
m.
masculine.
reflex.
retlexive.

Siterte verk og forfattere:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Mag.
Magus Saga. (G. II.)
Ór.
Ólafs-ríma. (A. III)
Hkm.
Hákonar-mál. (A. III.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back