Laða

Norrøn Ordbok - laða

Betydning av det norrøne ordet "laða"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

laða
að, [Ulf. laþon = καλειν; A. S. laðjan; Hel. lathjan; O. H. G. ladon; Germ. laden]:—to bid, invite a guest; Geirríðr sparði ekki mat við menn, ok lét göra skála sinn um þjóðbraut þvera, hón sat á stóli ok laðaði úti gesti, en borð stóð inni jafnan, ok matr á, Landn. 100; ok munu menn mæla, at sá laði er ráðin á, Bjarn. 53; Broddhelgi bauð þeim þar at vera … Þorsteinn spurði hví hann laðaði gesti, Þorst. hv. 44; laða hirð í höll, Edda (Ht.); ef hann er kurteisliga laðaðr, FmS. x. 234: metaph., laða menn til sín, to draw one to oneself, Skálda (in a verse), HarmS. 65, Líkn. 28; laða menn til eilífrar sælu, Fb. i. 517; ok laðar til hugskota várra Drottinn sjálfan ok Engla hans, Hom. 149: reflex., laðask, to be drawn; ok laðask allir til Broddhelga, Vápn. 19, but perhaps better hlaðask, see hlaða (fine).

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛚᛅᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Germ.
German.
Hel.
Heliand.
l.
line.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
reflex.
retlexive.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Siterte verk og forfattere:

Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ht.
Hátta-tal. (C. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
Þorst. hv.
Þorsteins-þáttr hvíta. (D. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back