SALR

Gammelnorsk ordbokoppføring

SALR

Gammelnorsk ordbokoppføring

Definisjoner

1 SALR

m., gen. salar, dat. sal, plur. salir, acc. sali, [cp. Ulf. saljan = μένειν, and saliþwos = μονή, ξενία; A. S. seliða; Germ. saal; Swed.-Dan. sal]:—a saloon, hall; ór þeim sal, Vsp. (Hb.) 20; inn í sal, Hým. 10; salar gafl, the house-front, 12, Vkv. 7, Hðm. 32; salar steinar (the pavement?), Vsp. 5; endlangan sal, Vkv. 15; endlanga sali, Skm. 3; sali fundu auða, Vkv. 4; taug-reptan sal, Hm. 35; salr ór gulli, … sal sá hón standa … sá salr, Vsp. 43, 44; í sal, Gkv. 2. 24, Gm. 14: sali (acc. pl.),5, 6, 12, 16; skjöldum er salr þakíðr, 9; okkarn sal, Skm. 16; til sala várra, Skv. 2. 13; kom hann at sal, Rm. 23; nú skínn sól í sali (acc. pl.), Alm. 36; Suptungs salir, giant-hall, Hm. 104; í Óðins sali, Em. 2, 3; Svölnis salr = Walhalla, Lex. Poët.; í lýða sölum, in dwellings of men, Skv. 2. 3; salr ausinn moldu, of a cairn, Fas. i. (in a verse); at mitt lík ok þitt væri borit í einn sal, Edda (in a verse); dísar-salr (q. v.), of a temple: poët. compds, hjarta-salr, ‘heart-hall;’ salr þindar, = the breast; mergjar-s., ‘marrow-hall.’ i. e. the bone; dóma dæmi-s., ‘speech-ball,’ i. e. the mouth, Eb. (in a verse); fjalla-s., heiða-s., fell-hall, heath hall, i. e. the sky; grundar-s. = the earth; mána-s., ‘moon-hall;’ sólar-s., ‘sun-hall;’ röðla-s., ‘star-hall,’ i. e. the heavenly vault, Lex. Poët.; sanda-s., the sea, id.: as also berg-s., fold-s., há-s., heims-s., hregg-s., regn-s., the mountain-hall, earth-hall, high-hall, world-hall, tempest-hall, etc., i. e. the sky, id.; drjúpan-salr, ‘dripping-hall,’ i. e. the clouded sky. Alm.; dökk-s., ‘dark-hall’ i. e.the sea; auð-s., ‘treasure-hall,’ Fsm.

2 SALR

II. in local names, Sal-angr, Sal-björn (an island), Upp-salir, Fen-salir, Fb. iii, Hkr., Edda: in pr. names, of men, Sal-garðr; of women, Sal-björg, Sal-dís, Sal-gerðr, Landn., Fb. iii.

3 SALR

COMPDS: salbjartr, saldrótt, salgarðr, salgaukr, salgofnir, salhús, salkonur, salkynni, salakynni, salvörðr, salþjóð.

4 SALR

☞ This word with its compds is obsolete in old prose writers, and only used in poets, for Edda 12 is a paraphrase from a poem.

Runeskrift

ᛋᛅᛚᚱ

Mulig runeskrift i yngre futhark

Brukte forkortelser

Vanlige forkortelser

A. S.
Anglo-Saxon.
acc.
accusative.
ch
chapter.
cp
compare.
cp.
compare.
Dan
Danish.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
etc.
et cetera.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ
German.
Germ.
German.
i. e.
id est.
id
idem, referring to the passage quoted or to the translation
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
Linnæus.
loc
local, locally.
m.
masculine.
n.
neuter.
p.
page.
pl.
plural.
plur.
plural.
poët.
poetical, poetically.
pr.
proper.
q. v.
quod vide.
S.
South, Southern.
Swed
Swedish.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide, verb.

Verker & Forfattere

Alm.
Alvís-mál. (A. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Em.
Eiríks-mál. (A. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fsm.
Fjölsvinns-mál. (A. II.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Gm.
Grímnis-mál. (A. I.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Vkv.
Völundar-kviða. (A. II.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)

Om

Gammelnorsk Ordbok-prosjektet har som mål å tilby en omfattende og søkbar ordbok basert på det legendariske verket til Cleasby-Vigfusson.

Inkluderer forkortelser, verker og forfattere, og autentiske runeinnskrifter.

Støtte

Hurtiglenker

Opphavsrett © 2025 Gammelnorsk Ordbok
"Fornjóts synir eru á landi komnir"