Stoða
Norrøn Ordbok - stoða
Betydning av det norrøne ordet "stoða"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet stoða kan bety:stoða
- stoða
- að, to stay, support, back; er þú vill eigi stoða mál vúr, Vápn. 14; þér vilit ekki stoða mína nauðsyn, Fms. xi. 225; þinn stoða ek mátt, Sighvat: stoða e-m til e-s, to help one towards, Stj. 570; stoða til e-s, to help towards, Hom. 4, 73.
- stoða
- 2. to avail, boot; ekki mun mér stoða, ef mér er dauði ætlaðr, Nj. 62; stoðaði þat ekki, Hkr. i. 277; hvat stoðar þat? what boots it? Fms. vii. 182; mun þér ekki stoða undandráttr, ii. 115; ekki stoðar heimboð við hana, af …, Grág. i. 381; leita annarrar lækningar ef önnur stoðar ekki, 623. 26; hvat hann stoðar í málinu, Skálda 165.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛏᚢᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)