Svella
Norrøn Ordbok - svella
Betydning av det norrøne ordet "svella"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet svella kan bety:svella
- svella
- pres. svell; pret. svall, pl. sullu; subj. sylli; part. sollinn; [A. S. swellan; Engl. swell; Germ. schwellen; Dan. svolne; Swed. swälla; cp. Goth. uf-swalleins = φυσίωσις]:—to swell; skip konungs vóru sett mjök ok sollin, of ice, Ó. H. 182; húfr svall, sjór svellr, sollit haf, sollinn sær, éli sollinn, veðr-sollinn, hrími sollinn (of the waves), Lex. Poët.: of a wound, sár þat tók at þrútna ok svella, FmS. ix. 276; sárit var sollit, ÓH. 223; hestrinn svall svá ákafliga at allan blés kviðinn, BS. i. 319.
- svella
- 2. metaph. to swell, of wrath, anger; með sollinni þykkju, Mar.; sollin reiði, Al. 3; nú svall Sturlungum mjök móðr, BS. i. 521; móðr svall Meila bróður, Haustl.; þá svall heipt í Högna, Bragi; synd hans svall, Sól. 5; sútir sullu mér, 38; sorg svall, BS. ii. (in a verse); af slíkum hlutum svall mjök með þeim biskupi ok Ásgrími, i. 730.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᚢᛁᛚᛚᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Swed.
- Swedish.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Siterte verk og forfattere:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Haustl.
- Haustlöng. (A. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sól.
- Sólarljóð. (A. III.)