Svella

Old Norse Dictionary - svella

Betydningen af oldnorske ordet "svella"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet svella kan betyde:svella

svella
pres. svell; pret. svall, pl. sullu; subj. sylli; part. sollinn; [A. S. swellan; Engl. swell; Germ. schwellen; Dan. svolne; Swed. swälla; cp. Goth. uf-swalleins = φυσίωσις]:—to swell; skip konungs vóru sett mjök ok sollin, of ice, Ó. H. 182; húfr svall, sjór svellr, sollit haf, sollinn sær, éli sollinn, veðr-sollinn, hrími sollinn (of the waves), Lex. Poët.: of a wound, sár þat tók at þrútna ok svella, FmS. ix. 276; sárit var sollit, ÓH. 223; hestrinn svall svá ákafliga at allan blés kviðinn, BS. i. 319.
svella
2. metaph. to swell, of wrath, anger; með sollinni þykkju, Mar.; sollin reiði, Al. 3; nú svall Sturlungum mjök móðr, BS. i. 521; móðr svall Meila bróður, Haustl.; þá svall heipt í Högna, Bragi; synd hans svall, Sól. 5; sútir sullu mér, 38; sorg svall, BS. ii. (in a verse); af slíkum hlutum svall mjök með þeim biskupi ok Ásgrími, i. 730.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚢᛁᛚᛚᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

Forkortelser brugt:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
Swed.
Swedish.
metaph.
metaphorical, metaphorically.

Værker & Forfattere citeret:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Haustl.
Haustlöng. (A. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back