Svíða
Norrøn Ordbok - svíða
Betydning av det norrøne ordet "svíða"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet svíða kan bety:svíða
- svíða
- svíðr; pret. sveið, sviðu; part. sviðinn: a weak pret. svíddi, Greg. 60; svíddu, Lil. 56, Fms. vii. (in a verse): [Dan. svie]:—to singe, burn; tak rúgbrauð ok svíð við eld, … et þat sviðit, Pr. 475; svíða dilka-höfuð, to singe, roast sheep’s heads, Þorst. St. 51; nú svíðr hann lítt um höfuðit, Rd. 260; hann svíddi útan af þornunum, Greg. 60; hann svíðr klumbuna útan, Fms. xi. 129; svíða hár, Grág. ii. 129; nauts-rófa sviðin, Eb. 276; annat brjóstið svíða þær, Al. 121; sviðu hverja er sviðin er, n. G. l. i. 67; jöfurr svíðr bygðir, … logi svíðr bý, Lex. Poët.; sviðnir fuglar, Sól.; hann sveið hræ, Fms. vi. 55 (in a verse).
- svíða
- 2. to smart, of a wound, burn; sár svíða, Ó. H. (in a verse); svíðr sárt brendr, Hallgr.; svíða get ek bringspala-dílann (metaphor from caustic), Sturl. i. 140; vant er þar er brennr at s., Rkv.; armar svíddu af broddum, Lil. l. c.; svíða sætar ástir, a saying, Flóv. 41.
- svíða
- II. svíðandi, a nickname of the stingy Danish king Swein, Fms. xi; see svíðingr.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᚢᛁᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- Dan.
- Danish.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pret.
- preterite.
- l. c.
- loco citato.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Lil.
- Lilja. (A. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Rd.
- Reykdæla Saga. (D. II.)
- Sól.
- Sólarljóð. (A. III.)
- Flóv.
- Flóvents Saga. (G. II.)
- Hallgr.
- Hallgrímr Pétrsson.
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)