Þyrsta

Norrøn Ordbok - þyrsta

Betydning av det norrøne ordet "þyrsta"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

þyrsta
t, [þorsti], to thirst, impers.; mig þyrstir, ‘it thirsts me,’ I thirst; þá þyrstir hann (acc.) eigi, Eluc. 24, Stj. 132; hana þyrsti at meirr, Fms. vi. 352; til gullsins þyrsti þik, drekk þú nú gullit, Rb. 410; Bárðr sagði at hann þyrsti mjók, Eg. 207; slikt görir at er sölin etr, þyrstir æ því meirr, 605; þar þyrstir jörðina, Al. 50; þá er mik þyrsti þá gáfu þér mér at drekka, Barl. 35.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᚢᚱᛋᛏᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

acc.
accusative.
impers.
impersonal.
l.
line.
pers.
person.

Siterte verk og forfattere:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Eluc.
Elucidarium. (F. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back