Bergja
Słownik staronordyjski - bergja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bergja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bergja
- ð, [A. S. beorgan; Lat. gustare], to taste; with dat., Þórgunna vildi öngum mat b., Th. would taste no food, Eb. 262; b. ölvi, LS. 9; þeir bergðu engu nema snjó, FmS. viii. 52, 303, Stj. 268, Andr. 70; b. Guðs holdi ok blóði, in the holy supper, 655 xviii; b. dauða, to taste death, Post. 656 C, Fb. i. 323; fá margir sjúkir menn heilsu, er b., that drink, FmS. i. 232, iii. 12, Hom. 82; b. á e-u, Stj. 39, FaS. i. 246; b. af, SkS. 106, BlaS. 43; cp. bjarga, bjargast við e-t, e. g. Eb. 244, Eg. 204, Clem. 26, FS. 174.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚱᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- e. g.
- exempli gratia.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Andr.
- Andreas Saga. (F. III.)
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)